13.4.10

The Last Song

Κοιτάζω απο το παράθυρο τον κόσμο.
Εμένα στον καθρέφτη.
Τα χέρια μου αγγίζουν το πρόσωπο μου.
Χαϊδεύω το πρώτο ράγισμα.
Τα μάτια μου θαμπά, νεκρά, μάθαν να ζούν μέσα στο ψέμα.
Απλώνω τα χέρια. Κάνω να φτάσω τον ουρανό μα αρχίζει και συννεφιάζει.
Τρέχω..
Τρέχω να κρυφτώ...
Να κρυφτώ απο μένα.
Η καρδιά μου αρχίζει να καλύπτεται απο ένα μαύρο πέπλο, κουρελιασμένο κι αυτο.
Θρηνεί.
Πάγωσαν όλα μέσα.
Η μελωδία της ζωής μου ξεκούρδιστη πια προσπαθεί να παίξει τις τελευταίες νότες μα είναι πολύ ταλαιπωρημένη για να συνεχίσει.
Τρέχω..
Τρέχω...
Χάνω την ισορροπία μου.
Μένω ξαπλωμένη. Ακίνητη.
Περιμένω το σκοτάδι να απλωθεί παντού.
Να γίνω ένα μαζί του.
Ανοίγω τα χέρια μου λές και είναι φτερά.
Πιάνω μια χούφτα χώμα.
Τελευταίο δάκρυ.
Τελευταία ανάμνηση.. Ενα λουλούδι ανθίζει δίπλα μου.
Τελευταία πνοή.. και κάπου εδώ ξεκινάω να ζώ!

No comments:

Post a Comment