17.2.09

Εγκεφαλική Κακοποίηση


Σκοτάδι. Το μόνο φώς προέρχεται απο κάτι πυγολαμπίδες που μόλις ζευγάρωσαν και πετάνε ευτυχισμένες τα τελευταία λεπτά της ζωής τους.
Θάνατος. Το λιγοστό φώς χάθηκε με το θάνατο των πυγολαμπίδων. Μένει μόνο η μουντή λάμψη απο τον ξεσκισμένο ουρανό.
Πάω στο μπάνιο. Εκεί με περιμένει ενα πρόσωπο ταλαιπωρημένο. Κάθε ρυτίδα ενα σημάδι προδοσίας. Ακούγεται γυαλί να σπάει. Το παραμορφωμένο απο τον πόνο πρόσωπο δε με κοιτά πιά.
Πηγαίνοντας στην κουζίνα πατάω τα γυαλιά. Τα πόδια μου ματώνουν αλλα δε με νοιάζει. Η πληγή της καρδιάς είναι πιο βαθιά και το σχίσιμο της ψυχής πιο μεγάλο. Φτιάχνω καφέ και συνεχίζω να κοιτώ το παράθυρο περιμένοντας τη ζωή να περάσει.