Λαός και Εξουσία

Οχι το παρακάτω δεν είναι κάποιο κείμενο του ΚΚΕ..μη σας μπερδεύει ο τίτλος. Είναι απλα κάποιες σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας ένα κομμάτι απο το 1984 του George Orwell.

Το γεγονός οτι παραθέτω αυτες τις σκέψεις δε σημαίνει οτι συμφωνώ με αυτές..απλα μου γεννήθηκαν και τις εκφράζω γραπτώς.

"Αγαπάμε αυτους που μας κυβερνάνε. Νιώθουμε δέος για αυτους. Μήπως για αυτο είναι τοσο δύσκολο να αποκολληθούμε απο αυτους; Μήπως για αυτο μας είναι δύσκολο να ζήσουμε ελεύθεροι; Μας πλασάρουν μια ελευθερία και τη δεχόμαστε. Όχι όλοι. Κάποιοι δε τη δέχονται αλλα αν αυτοι οι κάποιοι βρεθουνε προσωπο με προσωπο με αυτους που τοσο μισουνε και εναντιώνονται θα τους αγαπήσουν γιατι το άρχων πρόσωπο ειναι σαγηνευτικο, σε γεμίζει δέος και νομίζεις πως οτι σου λέει ειναι αληθινό. Σε κανει να είσαι ο τρελός ενω ξερεις οτι εισαι ο σώφρων. Σου μοιάζει τόσο δυνατο και σοφό το άρχων πρόσωπο που νιωθεις λίγος μπροστά του . Σε στύβει μέχρι να αδειάσεις ωστε να σε γεμίσει με τον εαυτο του. Να σε κανει πιστό αντίγραφο. Χωρίς μοναδικότητα δε μπορει να υπάρξει αντίδραση."