11.3.10

Καπνός

Κλειδωμένη ψυχή μέσα σε ένα δαχτυλίδι καπνού.
Πνίγεσαι. Νιώθεις την ελευθερία σου να σβήνει.
Πρέπει να αντιδράσεις όμως δε μπορείς.
'Εχεις μουδιάσει.

Το υγρό περνά στις φλέβες σου και το βλέπεις να σε κοιτά.
Ένα ειρωνικό χαμόγελο είναι η αμοιβή σου και συνεχίζει προς το βασανιστικό τέλος της ύπαρξης σου.

Ξεθωριασμένα πια τα μάτια σου παρακολουθούν.
Το δαχτυλίδι του καπνού διαλύθηκε μα παραμένεις ακίνητος γιατι το είναι σου έχει πεθάνει.

(Μην αφήσεις ποτε να σε πατήσουν κάτω. Θυμήσου ποιος είσαι!)